Nouns are the words used to name people, things, places, ideas, or concepts. They are the largest class of words in most languages, including English.
اسم‌ها کلماتی هستند که برای نام‌گذاری افراد، اشیاء، مکان‌ها، ایده‌ها یا مفاهیم استفاده می‌شوند. آن‌ها بزرگ‌ترین دسته کلمات در بیشتر زبان‌ها از جمله انگلیسی هستند
A noun is a word that refers to:
A Person: Adam, doctor, sister, student
A Place: home, New York, office, village
An Object: chair, stair, hammer
An Animal: snake, mouse, fish, bear
An Idea: confusion, kindness, joy
A Quality: softness, darkness, roughness
An Action: cooking, playing, swimming
یک شخص: آدم، دکتر، خواهر، دانش‌آموز
یک مکان: خانه، نیویورک، دفتر، روستا
یک شیء: صندلی، پله، چکش
یک حیوان: مار، موش، ماهی، خرس
یک ایده: سردرگمی، مهربانی، شادی
یک ویژگی: نرمی، تاریکی، زبری
یک عمل: آشپزی، بازی کردن، شنا
Nouns can be categorized into different groups based on various criteria. Each group has unique functions and specific characteristics.
اسم‌ها می‌توانند بر اساس معیارهای مختلف به گروه‌های گوناگونی تقسیم شوند. هر گروه دارای وظایف و ویژگی‌های منحصر به فردی است
Based on Uniqueness or Commonality
Based on Physicality or Abstractness
Based on Countability
Based on Word-Formation Processes
Based on Gender
Based on Grammatical Functions
بر اساس یکتایی یا عمومیت
بر اساس ملموس بودن یا انتزاعی بودن
بر اساس شمارش‌پذیری
بر اساس فرآیندهای ساخت واژه
بر اساس جنسیت
بر اساس وظایف دستوری
Based on whether they refer to a specific entity or not, nouns can be categorized into two groups:
بر اساس اینکه آیا آن‌ها به یک موجودیت خاص اشاره دارند یا نه، اسم‌ها می‌توانند به دو گروه تقسیم شوند
Common Nouns
Proper Nouns
اسم‌های عام
اسم‌های خاص
Common nouns refer to a non-specific noun, while proper nouns refer to specific nouns. Common nouns are not capitalized unless they come at the beginning of a sentence. Proper nouns should always be capitalized
اسم‌های عام به یک اسم غیرخاص اشاره دارند، در حالی که اسم‌های خاص به موجودیت‌های خاص اشاره دارند. اسم‌های عام بزرگ نوشته نمی‌شوند، مگر اینکه در ابتدای جمله بیایند. اسم‌های خاص همیشه باید با حرف بزرگ نوشته شوند
"آلن" یک اسم خاص است و حتی در وسط جمله با حرف بزرگ نوشته می‌شود.
They gave Alan his own show
آن‌ها به آلن برنامه مخصوص به خودش را دادند.
"اتاق" یک اسم عام است و با حرف کوچک نوشته می‌شود.
The room was full of guests
اتاق پر از مهمان‌ها بود.
Nouns can serve as the subject of a sentence, indicating that the sentence is either about the noun or that the noun is performing the action of the verb. In affirmative sentences, the subject typically appears at the beginning of the sentence
اسم‌ها به عنوان فاعل اسم‌ها می‌توانند به عنوان فاعل جمله عمل کنند و نشان دهند که جمله در مورد آن اسم است یا اینکه اسم در حال انجام فعل جمله است. در جملات مثبت، فاعل معمولاً در ابتدای جمله ظاهر می‌شود
Claudia is a Russian dentist that lives in Italy
کلودیا یک دندان‌پزشک روسی است که در ایتالیا زندگی می‌کند
As 'objects,' nouns can be direct object, indirect object, retained objects, and the objects of the prepositions. Let us explain them one by one to avoid any confusion
اسم‌ها به عنوان مفعول به عنوان "مفعول"، اسم‌ها می‌توانند مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم، مفعول حرف اضافه یا مفعول حفظ‌شده باشند. هر کدام را به طور جداگانه توضیح می‌دهیم تا سردرگمی ایجاد نشود
The 'direct object' of a verb is a noun or a noun phrase that receives the action of a transitive verb. An indirect object is a noun or pronoun in a sentence that identifies to or for whom or what the action of the verb is performed. The indirect object usually comes between the verb and the direct object (if there is one)
«مفعول مستقیم» یک فعل، اسم یا عبارت اسمی است که عمل یک فعل متعدی را دریافت می‌کند. «مفعول غیرمستقیم» اسمی یا ضمیری در جمله است که نشان می‌دهد عمل فعل برای چه کسی یا چه چیزی انجام می‌شود. مفعول غیرمستقیم معمولاً بین فعل و مفعول مستقیم (اگر وجود داشته باشد) قرار می‌گیرد. به مثال‌های زیر توجه کنید:
در اینجا، «the keys» مفعول مستقیم است و «me» مفعول غیرمستقیم است که عمل برای او انجام می‌شود.
Can you please pass me the keys?
می‌توانی لطفاً کلیدها را به من بدهی؟
The 'object of a preposition' is a noun or a noun phrase that is used after a preposition as an object
مفعول حرف اضافه" اسمی یا عبارت اسمی است که بعد از یک حرف اضافه به عنوان مفعول استفاده می‌شود. به این مثال توجه کنید
Take a look! Maybe it is on the counter
نگاه کن! شاید روی پیشخوان باشد
A retained object is a noun or noun phrase used as the direct or indirect object in a passive sentence, where the verb is in the passive voice
مفعول حفظ‌شده اسمی یا عبارت اسمی است که به عنوان مفعول مستقیم یا غیرمستقیم در جمله‌ای با فعل مجهول استفاده می‌شود. به این مثال توجه کنید
She was given the key to their beach house
کلید خانه ساحلی به او داده شد
A subject complement is a noun or noun phrase used in a sentence to rename or define the subject. It's important to note that subject complements can also be adjectives. An object complement, on the other hand, provides more information about the object of a sentence
یک مکمل فاعلی اسمی یا عبارتی اسمی است که در جمله برای تعریف یا بازنام‌گذاری فاعل به کار می‌رود. مکمل فاعل می‌تواند صفت نیز باشد. از طرف دیگر، مکمل مفعولی اطلاعات بیشتری درباره مفعول جمله ارائه می‌دهد.
اینجا "او" مفعول است و "در حال خواندن" مکمل مفعولی است
I found him reading books
من او را در حال خواندن کتاب یافتم
Remember, some words can function as multiple parts of speech, such as being both a noun and a verb. For example, 'run', 'cook', 'travel', etc
به یاد داشته باشید که برخی کلمات می‌توانند به عنوان چندین جزء جمله عمل کنند، مانند اینکه هم اسم باشند و "run" (دویدن)، "cook" (پختن)، "travel" (سفر کردن) هم فعل رای مثال
Noun
Phrase In English, a noun is often accompanied by a modifier or article ('a/an' or 'the'), forming what is called a noun phrase. A noun phrase is a word or group of words that functions as a noun and can serve as a subject, object, complement, or object of a preposition in a sentence
همراه است که آن را تبدیل به یک("a/an" یا "the") در انگلیسی، اسم اغلب با یک توصیف‌کننده یا حرف تعریف
عبارت اسمی می‌کند. عبارت اسمی یک کلمه یا گروهی از کلمات است که به عنوان اسم عمل کرده و می‌تواند
:به عنوان فاعل، مفعول، مکمل یا مفعول حرف اضافه در جمله به کار رود. به این مثال توجه کنید
They were in the campus of the university
آن‌ها در محوطه دانشگاه بودند
A 'noun clause' is a group of words that functions as a noun. Unlike a noun phrase, a noun clause contains both a subject and a verb. Noun clauses are always dependent clauses and do not form a complete sentence on their own
"جمله اسمی" گروهی از کلمات است که به عنوان یک اسم عمل می‌کند. برخلاف عبارت اسمی، جمله اسمی شامل فاعل و فعل است. جمله اسمی همیشه جمله وابسته است و به‌تنهایی یک جمله کامل نیست. به این مثال توجه کنید
He can invite whomever he wants
او می‌تواند هر کسی را که بخواهد دعوت کند
Most often, nouns follow a determiner or an adjective. While it is not always the case, usually there is a determiner or an adjective before the noun
معمولاً اسم‌ها بعد از یک حرف تعریف یا صفت می‌آیند. اگرچه همیشه این‌طور نیست، اما اغلب قبل از اسم یک حرف تعریف یا صفت وجود دارد. به این مثال‌ها توجه کنید
She has a nice car
او یک ماشین خوب دارد
Nouns can be categorized into two groups based on whether they are tangible or visible or not: Abstract Nouns
اسم‌ها می‌توانند به دو گروه تقسیم شوند بر اساس اینکه آیا آن‌ها ملموس یا قابل مشاهده هستند یا نه
Concrete Nouns
اسم‌های انتزاعی
اسم‌های عینی
Abstract nouns refer to intangible entities such as concepts, ideas, or emotions. They cannot be experienced through the five senses and include words like 'love,' 'honesty,' and 'bravery.' Concrete nouns, on the other hand, refer to tangible entities that can be identified through the senses, such as 'telephone,' 'noise,' and 'car
اسم‌های انتزاعی به موجودیت‌های ناملموس مانند مفاهیم، ایده‌ها یا احساسات اشاره دارند. آن‌ها نمی‌توانند از طریق پنج حس تجربه شوند و شامل کلماتی مانند "عشق"، "صداقت" و "شجاعت" هستند. از طرف دیگر، اسم‌های عینی به موجودیت‌های ملموسی اشاره دارند که می‌توانند از طریق حواس شناسایی شوند، مانند "تلفن"، "صدا" و "ماشین". به مثال‌های زیر توجه کنید
The bed was covered with flowers/Everyone is not lucky enough to find love in real life
تخت با گل‌ها پوشیده شده بود./
همه به اندازه کافی خوش‌شانس نیستند که در زندگی واقعی عشق را پیدا کنند
Singular or Plural Nouns Nouns can be categorized into two groups based on their quantity or number:
اسم‌ها می‌توانند بر اساس تعدادشان به دو گروه تقسیم شوند
Singular Nouns
Plural Nouns
اسم‌های مفرد
اسم‌های جمع
Singular nouns refer to a single entity, while plural nouns refer to multiple entities. Singular nouns are preceded by the articles 'a' or 'an,' while plural nouns are indicated by the addition of the letters 's' or 'es' at the end of the word. For example, 'bag' and 'apple' are singular nouns, while 'buses,' 'books,' and 'families' are plural nouns
اسم‌های مفرد به یک موجودیت واحد اشاره دارند، در حالی که اسم‌های جمع به موجودیت‌های متعدد اشاره "s" یا "es"همراه می‌شوند، در حالی که اسم‌های جمع با افزودن "a" یا "an" دارند. اسم‌های مفرد با مقالات
.به انتهای کلمه مشخص می‌شوند. به مثال‌های زیر توجه کنید
It is worth a try/The students in the class were all wearing different colored shirts
امتحان کردنش ارزش دارد./
دانش‌آموزان کلاس همگی پیراهن‌های رنگارنگ پوشیده بودند
A 'collective Noun' refers to a group of individuals or things regarded as a single entity, such as 'team' or 'group
اسم جمع به گروهی از افراد یا اشیاء اشاره دارد که به عنوان یک موجودیت واحد تلقی می‌شوند، مانند "تیم" یا "گروه". به مثال زیر توجه کنید
"تماشاچیان" مجموعه‌ای از افراد هستند که به یک نمایش گوش می‌دهند و تماشا می‌کنند.
The audience was taking notes of everything/My family lives in Tokyo
تماشاچیان همه چیز را یادداشت می‌کردند.
Nouns can be categorized into two groups based on whether they can be counted or not: Countable Nouns
اسم‌ها می‌توانند بر اساس اینکه آیا قابل شمارش هستند یا نه به دو گروه تقسیم شوند
Uncountable Nouns
Countable nouns
اسم‌های شمارش‌پذیر
اسم‌های غیرقابل شمارش
have plural forms and can be quantified with a number, such as 'one chair' or 'three chairs.' Uncountable nouns, on the other hand, cannot be pluralized or quantified with a number, such as 'water,' 'sugar,' and 'wood'
اسم‌های شمارش‌پذیر شکل جمع دارند و می‌توان آن‌ها را با یک عدد کمّی کرد، مانند "یک صندلی" یا "سه صندلی". از طرف دیگر، اسم‌های غیرقابل شمارش نمی‌توانند جمع بسته شوند یا با یک عدد مشخص شوند، مانند "آب"، "شکر" و "چوب". به مثال‌های زیر توجه کنید
"شیر" یک اسم غیرقابل شمارش است.
The cat was drinking its milk from the bow
گربه داشت شیرش را از کاسه می‌نوشید.
"کرم‌ها" اسم‌های شمارش‌پذیر هستند.
There were millions of worms under the ground
میلیون‌ها کرم زیر زمین بودند.
Plural-only Nouns
Some nouns are only used in the plural form and cannot be counted or quantified with numbers
برخی از اسم‌ها فقط به شکل جمع استفاده می‌شوند و نمی‌توان آن‌ها را با عدد کمّی کرد
Wear your glasses there is a hot sun outside
عینک‌هایت را بپوش، بیرون خورشید داغ است.
Compound Nouns
'Compound Nouns' are made up of two or more words. There are three types of compound nouns in English:
اسم‌های مرکب از دو یا چند کلمه تشکیل شده‌اند. در زبان انگلیسی سه نوع اسم مرکب وجود دارد
The closed form (which are written as one word): basketball, wallpaper, grandmother The open form (which are spelled as two separate words): ice cream, field hockey, distance learning The hyphenated form (two or more words are joined by a hyphen): long-term, mother-in-law, check-in They have put a wooden drawer in their bedrooms
basketball (بسکتبال)، wallpaper (کاغذ دیواری):شکل بسته (که به صورت یک کلمه نوشته می‌شوند)
ice cream (بستنی)، field hockey (هاکی روی چمن):شکل باز (که به صورت دو کلمه جدا نوشته می‌شوند)
long-term (طولانی‌مدت):شکل با خط فاصله (دو یا چند کلمه با خط فاصله به هم متصل می‌شوند)
mother-in-law (مادرزن/مادرشوهر)، check-in (ورود)
John must be her son-in-low
"عینک" همیشه به شکل جمع استفاده می‌شود.
Derivation is the process of creating new words with a different word class by adding affixes, prefixes, or suffixes. In English, some nouns are formed by adding these elements to other words. For example, by adding '-er/-or/-ar', '-ion/-tion', '-ment', '-ness', etc. to some verbs we can have different nouns
مشتق‌سازی فرآیند ایجاد کلمات جدید با کلاس واژگانی متفاوت از طریق اضافه کردن وندها، پیشوندها یا پسوندها
است. در زبان انگلیسی، برخی از اسامی با اضافه کردن این عناصر به کلمات دیگر ساخته می‌شوند. به عنوان مثال،
"-er/-or/-ar"، "-ion/-tion"، "-ment"، "-ness"با اضافه کردن
و غیره به برخی افعال، می‌توانیم اسم‌های متفاوتی بسازیم
اینجا با اضافه کردن "or" به فعل "act" اسم "actor" ساخته شده است
He is a famous actor
او یک بازیگر معروف است
A 'gender-specific noun' refers specifically to either males or females. In some languages, nouns are classified into three genders:
بر اساس جنسیت "اسم‌های مشخص به جنس" به‌طور خاص به مرد یا زن اشاره دارند. در برخی زبان‌ها، اسامی به سه جنس تقسیم می‌شوند
Masculine nouns
Feminine nouns
Neutral nouns
اسامی مذکر
اسامی مؤنث
اسامی خنثی
Most nouns in English are considered gender-neutral. However, if a noun refers to something that is clearly male or female, its gender will be determined by its meaning and classified as masculine or feminine. For example Rooster (Gender-specific masculine), hen (Gender-specific feminine), and chicken (neutral)
بیشتر اسامی در زبان انگلیسی به عنوان بی‌طرف از نظر جنسیت در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، اگر یک اسم به چیزی اشاره کند که به وضوح مذکر یا مؤنث باشد، جنسیت آن بر اساس معنایش تعیین شده و به عنوان مذکر یا مؤنث طبقه‌بندی می‌شود. به عنوان مثال خروس (مذکر خاص)، مرغ (مؤنث خاص)، و مرغ خانگی (خنثی).
شوهر او در بیمارستان کار می‌کند.
Her husband works at a hospital
'شوهر' یک اسم مذکر است.
Verbal Nouns
'Verbal Nouns' or gerunds, are words derived from verbs that function as nouns. In English, all gerunds end in the suffix '-ing.' Examples include 'playing,' 'singing,' and 'drawing'
"اسم‌های فعلی" یا "مصدرهای فعلی"، کلماتی هستند که از افعال مشتق شده و به عنوان اسم عمل می‌کنند. در "playing" (بازی کردن) ختم می‌شوند. مثال‌هایی شامل "-ing" زبان انگلیسی، همه اسم‌های فعلی به پسوند
.هستند "singing" (آواز خواندن) و "drawing" (نقاشی کشیدن)
Swimming is the hardest thing I have ever learned
شنا سخت‌ترین چیزی است که من تاکنون یاد گرفته‌ام
'Appositive noun' (also called attributive noun adjunct, qualifying noun, noun modifier), is a noun that immediately follows and modifies another noun. The first noun serves as a modifier for the second noun, but can be omitted without changing the meaning of the sentence.
"اسم بدل" (همچنین اسم توصیفی، اسم اضافه یا اسم متمم) اسمی است که بلافاصله پس از یک اسم دیگر می‌آید و آن را توصیف می‌کند. اسم اول به عنوان توصیف‌کننده اسم دوم عمل می‌کند اما حذف آن تغییر زیادی در معنای جمله ایجاد نمی‌کند
Tonight's dinner, chicken soup, was really disgusting
شام امشب، سوپ مرغ، واقعاً بد بود
Nouns are categorized into three main groups based on their functions:
وظایف اسم‌ها اسم‌ها بر اساس وظایف خود به سه گروه اصلی تقسیم می‌شوند
As a subject
As an object (direct, indirect, retained, object of prepositions)
As a subject and object complement
به عنوان فاعل
به عنوان مفعول (مفعول مستقیم، غیرمستقیم، مفعول حرف اضافه و غیره)
به عنوان مکمل فاعل یا مفعول