Personal pronouns are a type of pronoun that refers to specific individuals or things and can replace nouns in a sentence. Personal pronouns have three distinguishing features:
ضمیرهای شخصی نوعی ضمیر هستند که به افراد یا چیزهای خاص اشاره دارند و می‌توانند به جای اسم‌ها در جمله استفاده شوند. ضمیرهای شخصی سه ویژگی متمایز دارند
person (first, second, third)
number (singular, plural)
gender (feminine, masculine, neutral
شخص (اول‌شخص، دوم‌شخص، سوم‌شخص)
تعداد (مفرد، جمع)
جنسیت (مؤنث، مذکر، خنثی)
We have three grammatical persons:
ما سه نوع شخص دستوری داریم
using "they" as a personal pronoun
first-person → I, me, we
second-person → you, yourselves
third-person → he, her, himself, they, them
اول‌شخص → I (من)، me (مرا)، we (ما)
دوم‌شخص → you (تو)، yourselves (خودتان)
سوم‌شخص → he (او مذکر)، her (او مؤنث)، himself (خودش مذکر)، they (آنها)، them (آنها را)
In English, pronouns are typically divided into two groups:
در زبان انگلیسی، ضمیرها معمولاً به دو گروه تقسیم می‌شوند
singular (one person) → I, me, myself
plural (more than one person) → we, us, them, ourselves
مفرد (یک نفر) → I (من)، me (مرا)، myself (خودم)
جمع (بیش از یک نفر) → we (ما)، us (ما را)، them (آنها را)، ourselves (خودمان)
English personal pronouns have three categories based on gender:
ضمیرهای شخصی در زبان انگلیسی بر اساس جنسیت به سه دسته تقسیم می‌شوند
Masculine (men/boys) → he, him, himself
Feminine (women/girls) → she, her, herself
Neutral (things/animals) → we, it, they
مذکر (مردان/پسران) → he (او مذکر)، him (او را مذکر)، himself (خودش مذکر)
مؤنث (زنان/دختران) → she (او مؤنث)، her (او را مؤنث)، herself (خودش مؤنث)
خنثی (اشیا/حیوانات) → we (ما)، it (آن)، they (آنها)
The basic personal pronouns of modern English are:
ضمیرهای شخصی اصلی در زبان انگلیسی مدرن عبارتند از
Subject Pronouns
Object Pronouns
Possessive Pronouns
Reflexive Pronouns
ضمیرهای فاعلی
ضمیرهای مفعولی
ضمیرهای ملکی
ضمیرهای انعکاسی
Impersonal pronouns are used to refer to people in general, without specifying their identity or identifying them
ضمیرهای غیرشخصی برای اشاره به افراد به‌طور کلی استفاده می‌شوند، بدون اینکه هویت آنها مشخص شود یا شناخته شوند.
There are three impersonal pronouns in English:
در زبان انگلیسی سه ضمیر غیرشخصی وجود دارد
One
You
They
'One' is used to talk about people in general or about unidentified/unknown things. 'One' is used for singular nouns while for plural nouns 'ones' is used
We use 'one' and 'ones' after:
بعد از موارد زیر استفاده می‌کنیم "ones" و"one" ما از
Definite article 'the'
'Which' in questions
Some adjectives
"the" حرف تعریف معین
در سوالات "Which"
برخی صفات
Matthew is the one sitting next to Joe/Which one do you prefer?/Matthew is the fat one and Joe is the thin one
متیو کسی است که کنار جو نشسته است./کدام یک را ترجیح می‌دهی؟/متیو چاق است و جو لاغر.
When 'you' is used to refer to people in general in informal contexts, it is called 'impersonal you' or 'generic you.' It refers to anyone or everyone. In these cases, 'you' has the same meaning as 'people'
برای اشاره به افراد به‌طور کلی در موقعیت‌های غیررسمی استفاده می‌شود به آن، "you" وقتی
.همان معنای "مردم" را دارد "you" ضمیر غیرشخصی"یا "ضمیر عمومی"می‌گویند. در این موارد"
If you want success, you must work very hard
اگر موفقیت می‌خواهی، باید خیلی سخت کار کنی
'They' is used to talk about a group of people, such as an authority, an institution, a company, etc. In these sentences, 'they' refers to people in general
برای صحبت درباره گروهی از افراد، مانند یک مقام، یک نهاد، یک شرکت و غیره استفاده می‌شود. در این جملات
.به افراد به‌طور کلی اشاره دارد "they"
They are ruining the environment
آنها محیط زیست را خراب می‌کنند.